Batad

We zijn om 8 uur vertrokken richting Batad. Wat een rot weg zeg, een en al rots en zand of een hele nieuwe weg zo wisseld dit de hele tijd. We gingen met een oud busje maar die had geen 4 weel driving en de rit naar het bovenste punt nou dat viel niet mee. Daar werden we afgezet, en moesten de rest lopen!!! Eerst met een hele stijle trap naar beneden met 430 treden, en toen via een rots achtig pad verder naar beneden richting het dorp. Ja om 10.30 het bovenste gedeelte bereikt van Batad, hier zijn de meeste guesthouses. Wij hadden twee op ons lijstje, simon`s en hill side, en hill side is het geworden een mooie grote kamer met prive badkamer (de enige) en een geweldig uitzicht over de rijstterrassen. Het eten is hier gelukkig wat beterder, de laatste tijd is het niet echt geweldig meer helaas. We zij twee nachten Batad gebleven. Aan het begin van de dag zie je alleen maar gidsen overla, en aan het einde van de dag alleen massage damens, voor diegene met spierpijn enzo. De twee dagen hebben wij het zonder gids gedaan wij hadden, de` hond ` van ons guesthouse , als beste geen gezeur, stopt wanneer jij wilt, beste deal en kosteloos.Echt een geweldig beest zo lief. De twee dagen hebben we heerlijk gewandeld tussen de velden, best stijl en soms erg eng. Tis moeilijk uit te leggen, maar soms had je een wand van de rijstveld met daarin een steen gewijs trapje met drie of vier stenen die uit steken, zo naar beneden. Onderweg toch af en toe een klein overdekt plaatje met wat drinken te koop, `en souveniers!! Wie neemt er nou souveniers mee onderweg hiken? Dennis heeft nog een traditionel massage laten doen en voelde zich weer herboren. Ik durf het niet zo aan vanwegen mijn rug en nek. We hebben twee hele mooie dagen gehad , maar ook bijde blij dat we weer gaan, tis best zwaar. Onderweg nog kinderen tegen gekomen ze vragen altijd om geld of snoepjes, dus wij wilde ze een snoepje aanbieden, pakte ze gewoon een hele hand vol eruit, dus ik zeg doe er maar een paar terug pakte ze nog meer, toen een dealtje gemaakt van alle kleuren 1 stuk. We zouden nog naar de waterval maar onze gids van gister had gezegt er is geen water, dus hebben we dat niet gedaan, maar toen we foto`s zagen viel dit best mee. Maar ja ja kunt niet alles doen. Het is trouwens echt wonderbaarlijk hoe dit dorp is onstaan, er is helemaal geen weg ofzo, dus alles moet via die ene wandelroute komen (en die stijle trap) alle matriaal voor de huizen, eten drinken,kratten plis,bouwmatriaal, echt niet te geloven. We hebben een paar keer DAMES gezien met van alles en nog wat op hun hoofd, en zelfs een met een hele boomstam. Heel veel toeristen komen alleen voor 1 dag nou dat is echt te kort hoor, vooral omdat je eerst het hele end naar beneden gaat en dan nog terug.......
Wij hebben echt heel veel stopt gehouden onderweg, genieten van het uitzicht en ook zeker uitrusten. Dennis had een wandelstok, en ik had dennis, nou daar was ik echt blij mee want zonder hem had ik dit zeker niet gedurft en gekunt. Soms was het echt zo zwaar of zo eng om naar beneden og omhoog te gaan, echt een gentelman!
S`morgens effe om 6 uur het bed uit om te kijken hoe de sunrise is, maar helaas deze twe dagen niet goed. Er schijnt dan ook een mooi mistbank over de velden te hangen. Je kon eigenlijk twee kanten op, of via de hoge rijstterrassen naar beneden, en dan via het dorp weer omhoog via kleine smalle trappen, of via deze weg naar beneden (dat was makkelijker) en dan via de terrassen weer omhoog. Die trappen, niet te geloven zo`o`o ongelovelijk stijl, je kon niet rechtop staan want dan stond je tegen de trap aan. Dus op handen en voeten samen tegelijk omhoog. Als ik dit vanaf het balkon bijkijk kan ik niet geloven dat ik dat gedaan heb, Ik had bij aankomst al gezegt dat mensen die trap doen echt petje af. Zo zie je maar weer.
We hadden het zeker niet willen missen. De terugweg viel achteraf best mee, we zagen er tegenop, maar we hebben onze tijd genomen en heel veel gestopt onderweg. Daar stond het busje weer op ons te wachten. De rest van de dag rusten, bijkomen.
Vandaag naar Bangaan, met een trycicle, dat viel tegen de weg was zo slecht dennis zat helemaal onder het stof. Toen nog een lekke band, gelukkig in de buurt dus wij zijn verder gaan lopen. Meteen naar beneden naar het dorp, het waren mooie groene velden, maar ja na Batad viel dit toch een beetje tegen. Vanavond met de nachtbus naar Manilla nu nog effe rusten en bijkomen. tot later